پمپ های پریستالتیک
این پمپ ها دارای غلطک هایی هستند که لوله بر روی آن ها قرار می گیرد و در جای خود قفل می شود. وقتی که غلطک های پمپ به آرامی روی لوله می غلطند امواج فشاری تولید می کنند که مقدار مایع معینی را به سمت دور از هندپیس هل می دهند. این امر یک فشار منفی را در لوله آسپیراتور ایجاد می کند که بسته به سطح فشار مـنـفــی مــایــع را بــه خــارج از چـشــم مــی کشـد. پـمـپهـای پـریـسـتـالـتـیـک مـعـمـولا ۶-۴ غلطک دارنـد. نـرخ جـریـان آسـپیراسیون(AFR)، نرخی اســت کــه در آن نــرخ، مـایـع و ذرات ریـز شـده هستهای به هنگامی که نوک فیکو غیر مسدود است از چشم برداشته می شوند. AFR بر حسب واحــد cc/min انــدازه گـیــری مـی شـود. در یـک سـیـسـتـم پـریـسـتـالـتـیـک وقـتـی کـه AFR افـزایش مـییـابـد، پـمـپ سـریـع تر می چرخد. وکیوم و آسپیراسیون اجزای مجزای سیستم پریستالتیک هـسـتـنـد و دسـت در دسـت هـم کـار مـی کـنـنـد. آسپیراسیون مایع داخل اتاق و ساختارها را به نوک می کشد و وقتی که این مواد به طور جزئی یا به طور کامل سبب انسداد نوک می شوند، وکیوم ایجاد میشود و منجر به کشیده شدن این ذرات به داخل لوله آسپیراسیون می شوند. پمپ scroll بسیار مشابه پمپ پریستالتیک عمل می کند. در این نوع پمپ به جای اینکه غلطک ها بر روی لوله بغلطند مستقیما در تماس با مایع می غلطند. در هر چرخش مقداری از مایع برداشته شده و به ایجاد مقداری وکیوم منجر می شود.
وسایل انتقال وکیوم (VTD)
این ابزار در جایی درون سیستم وکیوم ایجاد مـی کننـد و بـه جای دیگر درون سیستم لولهها انتقال می دهند. مثال هایی از چنین سیستم های پمپی عبارتند از: سیستم ونچوری، پمپهای دیافراگمی و پره ای. تفاوت بین وسایل انتقال خلاء و پمپ های پریستالتیک در ارتباط مستقیم با حرکت مایع در سیستم سیالاتی است. هنگامی که پمپ پریستالتیک می چرخد مقدار معینی از مایع حرکت می کند. با VTD، وسیله تولید کننده خلاء ، خلائی را ایجاد می کند که به نوبه خود مایع را در سیستم سیالاتی حرکت می دهد. فشار جریان مایع سبب می شود که مایع به سمت ناحیه ای با فشار کم (که در کاست ایجاد شده و به لوله آسپیراسیون منعکس شده است) جریان یابد. در صورت وجود اختلاف فشار، جریان وجود دارد. این جریان فقط به وسیله اختلاف وکیوم کنترل می شود و نمی تواند مستقیما تغییر کند. این نوع سیستم ها معمولا کاست سختی دارند که مایع درون آن جمع می شود. وقتی که کاست پر می شود، به واسطه حجم هوای کمتر در کاست، دینامیک مایع به آهستگی تغییر می کند. هنگامی که کاست پر است، آسپیراسیون متوقف می شود مگر اینکه مواد زائد منتقل یا خالی شوند. در یک سیستم انتقال خلاء، تنظیمات ASP روی پانل دستگاه با فشار آسپیراسیون بر حسب mmHg روی قسمت انتقال مطابقت دارد.
جنبه های بالینی
برای استفاده بهینه از پمپ ها درک برخی جنبه های مهم آن ها لازم است. این جنبه ها به شرح زیر ند:
زمان اوج (Rise time)
زمان اوج مدت زمانی است که طول می کشد سیستم با رخداد انسداد به حد نهایی وکیـوم تنظیم شده برسد. زمان اوج در سیستم های انتقال وکیوم کمتر از زمان اوج پمـپهـای پـریستـالتیـک اسـت، زیـرا بـه طـور کلـی این نوع سیستم ها مستقل از مواد مسدودکننده و محدوده ای هستند که انسداد رخ می دهد. زمان اوج در سیستم های پریستالتیک به طور معکوس با AFR متناسب است. هر تولید کننده الگوریتم خاصی برای کنترل زمان اوج پمپ خود دارد. مهم است به این نکته توجه کنیم که هر چه زمان اوج کوتاه تر باشد اتفاقات اتاق قدامی سریع تر رخ می دهند.
برای مثال، زمان های اوج مد فیکو در یک سیستم پریستالتیک در cc/min ۲۵و با محدوده خلاء mmHg 80 در حدود ۱-۲۵/۰ ثانیه است. در یک سیستم انتقال خلاء این زمان می تواند کمتر از s 1/0 شود. زمان عکس العمل انسان معمولا در حدود ms200 است. از این رو بدیهی است که جراح مبتدی از نرخ فلوی بالایcc/min 25 که همواره با زمان های اوج کوتاه همراه است،
قابلیت نگهداری (Holdability)
این قابلیت، توانایی فیکو در نگهداشتن مواد مسدود کننده نوک آن است. این پارامتر تابعی از وکیوم است و بنابراین وابسته به حد نهایی وکیوم است که از پیش تعیین شده است.
قابلیت پیروی (Followability)
این قابلیت، تمایل ساختارهای درون اتاق قدامی برای حرکت به سمت نوک فیکو است. هنگامی که AFR بالاست جابجایی سریع مایع از چشم وجود دارد. این امر منجر به آن می شود که ساختارهای اتاق قدامی مثل عنبیه تمایل به حرکت به سمت نوک فیکو را داشته باشند. از این رو استفاده از AFR کم توسط نوک فیکو در حالات مردمک کوچک یا وضعیت هایی که عنبیه قبلا به علت مشکل تصادفی عنبیه/ مردمک شل است، مهم هستند.
سیستم جریان مایع
ایریگاسیون یا جریان مایع، فشار داخل چشمی را حفظ می کند، به برداشتن ذرات لنز از چشم کمک می کند و هندپیس را خنک می کند. جریان مایع از طریق یک بطری که در ارتفاع مناسب نگهداشته شده است تامین می شود. تحت شرایط نرمال بطری ۶۵cm بالای سطح چشم بیمار نگهداشته می شود (که در این صورت فشار ایجاد شده mmHg 5/47 است. ) هنگامی که بطری در چنین ارتفاعی نگهداشته می شود ، مایع متناسب با نرخی که اتاق قدامی را ترک می کند به داخل اتاق قدامی جریان می یابد. این مسئله بواسطه وکیوم، AFR و نشتی مایع از شکاف های اصلی و جانبی می تواند رخ دهد. هر چه ارتفاع بطری بیشتر باشد، اتاق قدامی چشم عمیق تر خواهد شد. آناتومی طبیعی چشم نیز باید لحاظ شود زیرا چشم کوتاه نیاز به عمق کم و چشم بلند نیاز به عمق بیشتر دارد. الـبـتـــه شـــرایـــط بـــرخــی بـیـمــاران، مــانـنــد بـیـمــارانــی بــا اکـسـفــولاسـیــون کــاذب ( pseudo exfoliation) که افزایش فشار ایجاد شده در اتاق قدامی، ناشی از بالا بردن بیش از اندازه بطری تزریق، برایشان مضر است نیز باید در نظر گرفته شود.