سیستم آسپیراسیون
دو عامل سبب می شوند که مواد درون اتاق قـــدامـــی چــشـــم خـــارج شـــونــد: نــرخ جــریــان آسپیراسیون (AFR) یا وکیوم. هر دو عامل به مـــیـــــزان زیـــــادی تـــــابــعــــی از پــمــــپ ســیــســتــــم امولسیفیکاسیون هستند که این پمپ یا از نوع پـریـسـتـالـتـیـک است یا از نوع انتقال وکیوم. در پمپهای نوع انتقال وکیوم که مثال های متداول آن پـمـپ هـای ونـچوری و دیافراگمی هستند، نرخ جریان آسپیراسیون و وکیوم مستقیما به هم ارتباط دارند و نمی توانند از هم جدا باشند. اما در پـمـپ هـای پـریـسـتـالـتـیـک این دو ورودی های مــســتــقــــل هــســتــنــــد. از ایـــن رو نـــرخ جـــریـــان آسپیراسیون در قسمت پمپ های پریستالتیک بررسی می شود.
وکیوم نیروی مکشی است که توسط پمپ در نــوک ایـجــاد مــی شــود. وکیـوم بـرای در تقـابـل نگهداشتن تکه های هسته ای با نوک فیکو عمل می کند تا تشکیل ذرات ریز را راحت تر سازد. وقـتی وکیوم اتفاق می افتد فشار منفی در لوله مواد ریز شده را به خارج از اتاق قدامی می مکد. در یـک پـمـپ پـریـسـتـالـتـیـک (شـکـل ۶)، وکـیوم درست قبل از سر پمپ اندازه گیری می شود. اغلب این نوع سیستم ها دارای ترانسدیوسری هستند که مستقیما فشار را در لاین سیال اندازه می گیرد. یکی از کمپانی ها در دستگاه خود از تـکـنـیک حسگر وکیوم غیر تماسی برای حس کردن میزان جابجایی لوله استفاده کرده و آن را به سطح وکیوم تعبیر می کند.
در نـوع انـتقال وکیوم این وسایل (شکل ۷)، وکیوم در کاست (محل جمع آوری مواد کنده شده از چشم) اندازه گیری می شود. حد نهایی وکـیـوم، حـداکـثـر مـحـدوده ای را کـه تـا آن حد مـیتـوان وکـیـوم ایـجـاد کـرد مشخص می کند. وکیوم واقعی در واقع وکیوم ایجاد شده در خط آسپیراسیون در یک زمان معین است. این وکیوم به نوع ماده ای که کنده می شود و به حدی که در آن حد نوک مسدود میشود بستگی دارد. زمانی که وکیوم در خط نگهدارنده ذرات به حد نهایی وکیوم می رسد ایجاد وکیوم متوقف می شود ( یا پمپ از چرخیدن باز می ایستد یا سیستم venting راه مـی افتـد.) بـرخـی سیستـم هـا صـدایـی برای انسداد ایجاد می کنند که به کاربر اعلام می کند وکیوم در حد نهایی خود است.