روند تصویربرداری از بیمار در PET-CT

روند تصویربرداری از بیمار در PET-CT : چگونگی کار PET-CT در هنگام استفاده از نگاشت متابولیسم FDG به شرح زیر است: قبل از آزمایش، بیمار به مدت ۴ ساعت بایستی ناشتا باشد. در روز آزمایش، بیمار جهت کم کردن فعالیت‌های عضلانی که می‌تواند به صورت متابولیسم غیرعادی تفسیر شود، به مدت ۱۵ دقیقه دراز می‌کشد. یک تزریق داخل رگی با دز کم از ۲-FDG یا ۳-FDG تازه ساخته شده، که معمولا در یکی از سیاهرک‌های دستها تزریق می‌شود. دز تزریق در بازه ب

ین ۰/۱ تا ۰/۲ mCi/kg از وزن بدن است. بعد از دو یا سه ساعت، بیمار داخل دستگاه PET-CT قرار داده می‌شود. غالبا به صورت به پشت دراز کشیده‌است. در این حالت دست‌ها در دو طرف بدن در حال استراحت قرار داده می‌شوند یا اینکه در بالای سر قرار می‌گیرند. این موقعیت بستگی به ناحیه مورد بررسی دارد.در ابتدا تخت اتوماتیک سر را به داخل گنتری می‌برد و یک توپوگرام توسط تیوب اشعه X ثابت شده در موقعیت فوقانی تهیه می‌شود، که آن را نمای دیده‌بانی می‌نامند و نوعی مقطع سجیتال مسطح از کل بدن است. اپراتور از کنسول کامپیوتری PET-CT برای شناسایی بیمار و بررسی ، محدود کردن محدوده‌های فوقانی و تحتانی اسکن بدن در نمای دیده‌بانی و انتخاب پارامترهای اسکن و شروع دوره تصویربرداری استفاده می‌کند، که همگی بدون مداخله انسانی انجام می‌شود.تصویر توموگرام اشعه x از بیمار بدست می‌آید.حال بیمار در داحل گنتری PET به طور اتوماتیک حرگت داده می‌شود. این گنتری به ورت موازی با گنتری CT قرار داده شده‌است و برش‌های PET بدست می‌آید.حال بیمار می‌تواند از دستگاه خارج شود و ترم افزارهای دستگاه PET-CT بازسازی و تنظیم تصاویر PET و CT را شروع می‌کنند.یک اسکن کامل از بدن، که معمولا از میانه ران تا به بالای سر است، ۵ تا ۴۰ دقیقه، وابسته به پروتکل‌های تصویربرداری و تکنولوژی تجهیزات به کار رفته، طول می‌کشد. تومورهای با متابولیسم بالا به صورت پیکسل و یا وکسل‌هایی که به صورت رنگهای ساختگی کد می‌شوند برروی تصاویر CT کد شده به صورت خاکستری نشان داده می‌شوند. مقادیر جذب استاندارد توسط نرم افزار برای هر ناحیه با متابولیسم بالا در تصویر شناسایی شده، محاسبه می‌شود. با وجود اینکه تصوربرداری کارکردی تخمین کالبدشناسی دقیقی از محدوده آن مشخص نمی‌کند ، این عمل یک کمی سازی برای اندازه تومور ایجاد می‌کند. دز FDG مورد نیاز برای انجام ۵-۴ آزمایش به طور روزانه در دو یا چند نوبت در روز، توسط سازنده‌های این مواد به محل تصویربرداری می‌رسد.