ماموگرافی
یکی از مهمترین و موثرترین راه های تشخیص سرطان سینه،به خصوص در مراحل اولیه بیماری،انجام ماموگرافی است. یکی از موثرترین راه های مبارزه با این بیماری،تشخیص آن در مراحل اولیه پیدایش است.به عقیده اکثر پزشکان در صورت تشخیص به موقع سرطان در مراحل اولیه می توان درمان موثرتری را انجام داد و از میزان مرگ و میر احتمالی کاست. مطالعات نشان می دهند که تصویربرداری ماموگرافیک دوره ای در زنان بدون نشانه،نرخ ابتلا به سرطانرا به میزان زیادی کاهش می دهد. عمده سرطان های پستان از بافت غده ای سینه منشأ می گیرند که با تغییرات آناتومیک و انحراف در مجرای طبیعی و رسوب ذرات کلسیفه ریز با قطر تقریبی ۵۰۰ میکرومتر و بروز توده های کوچک و بزرگ همراه است.سرطان های پستان معمولا از ربع خارجی پستان آغاز شده و ممکن است توده های بدخیم، به فاشیای قفسه سینه اتصال یابند و یا به پوست گسترش پیدا کنند و موجب فرورفتگی شوند. سرطان پستان به تدریج گسترش می یابد و این گسترش در اغلب موارد گره های لنفی در زیر بغل و در طول شریان پستانی داخل را در بر می گیرد. در حدود ۹۰% از ضایعات خوش خیم و بدخیم پستان از طریق لمس پستان شناسایی می شوند.با این حال ممکن است تا زمان قابل لمس شدن یک توده بدخیم بدون درد و منفرد،گسترش به گره های لنفی صورت گرفته باشد.بنابر این،تشخیص در مراحل اولیه سرطان،به عنوان یک عامل حیاتی در درمان موفق به شمار می رود.
مشکلات مامو گرافی :
موضوع تابش پرتو های یونساز x و خطر آن برای بیماران همواره مهمترین ریسک در کار با ماموگرافی است.در یک آزمایش معمول ماموگرافی،میزان تابش به بیمار بین ۱٫۵ mGy تا ۲٫۵ mGy است.این موضوع خود ریسک ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. به صورت تئوری نشان داده شده است که هربار تابش به میزان ۴ در میلیون احتمال ابتلا را افزایش می دهد. احتمال ابتلای فرد به سرطان سینه در حالت معمولی ۱۵۰۰ در میلیون است.بنابراین افزایش ریسک چندان زیاد نیست.با این حال برای حل این مشکل به تازگی روش هایی ارائه شده اند که از اولتراسوند یا لیزر برای ماموگرافی استفاده می کنند.با این حال هنوز ماموگرافی استاندارد طلایی در این حوزه است.
از سال 1383، همراه با ساعات زیادی از تمرکز و انگیزه، داستان زندگی خود را در وبلاگم به اشتراک گذاشتم. همه چیز را از آن جا که خوانده و یاد گرفته بودم، به شکلی جذاب و مختصر خلاصه کردم و با دیگران به اشتراک گذاشتم. در طول این سالها، بارها و بارها وبلاگهایم از بین رفتهاند، اما عشقم به اشتراکگذاری تجربیاتم با دیگران همیشه مرا به سمت شروع مجدد هدایت کرده است.
رسیدن به لقب نخبه در کشورم، تنها بهانهای بود تا تمام توانم را بکار گیرم و به هموطنانم کمک کنم تا به بهترین نسخهی خود برسند. هدفم این است که شرایط رشد و پیشرفت برای همه به یک میزان قابل قبول فراهم شود، با اینکه میدانم که شرایط عادلانه و مساوی برای همه برقرار نیست. با این حال، با اشتراکگذاری تجربیاتم و ایدههایم، سعی میکنم تا حد امکان به ایجاد فرصتهای بیشتری برای همه کمک کنم .
همه با هم در کناریک دیگر رشد کنیم چرا که همه شاخه های یک درخت هستیم .